voor ouders en opa's en oma's, kinderen en kleinkinderen,
overweging in een gezinsviering met kerst

Laatst haalde ik mijn kleinzoon Patrick op bij het voetballen.  Ze hadden flink verloren. Patrick is nogal klein voor zijn leeftijd, toch is hij topscorer van zijn team. Maar vandaag niet.  In de auto begon hij te vertellen dat hij op school door een jongen gepest werd, door Dennis en die noemt hem kabouter. Hij vertelt: "als ik aan kom lopen dan zegt Dennis: "Hé Ik hoor de belletjes rinkelen van de kabouter"." Patrick zit daar echt mee. Nu is Patrick nog niet echt het zwarte schaap van de klas maar hij vind het soms niet leuk om naar school te gaan. Zo zie je dat kinderen die ietsje anders zijn dan andere kinderen eerder gepest worden. Omdat ze rare kleren aan hebben of een andere huidskleur of ander haar of rare oren. Omdat ze langer zijn of korter of slimmer. Er zijn altijd wel redenen te bedenken om te pesten dat is niet zo moeilijk.

Er wordt de laatste tijd veel over pesten gesproken.Er zijn ook erge dingen gebeurd de laatste tijd door pesten. Er wordt veel over gepraat door schoolbesturen, door  leerkrachten, schoolorganisaties, politici. Soms houdt iedereen zich er mee bezig, en dan komen er nieuwe afspraken en nieuwe regels.

Maar de enigen die er echt wat aan kunnen doen zijn wij, zoals we hier bij elkaar zitten als ouders en kinderen.
Je bent zelf een jongen of een meisje dat gepest wordt
of je bent een jongen of een meisje dat af en toe zelf pest
of je bent een jongen of een meisje die ziet dat er in de klas gepest wordt.
Of je bent de ouder van een van deze kinderen.
Of je bent de opa of oma.

Met kerstmis vieren we de geboorte van een bijzonder kind, een kind dat in niet al te makkelijke omstandigheden geboren werd, een kind dat geen eenvoudig leven tegemoet zal zien. Het was ook nog eens een eigenwijs kind, op twaalfjarige leeftijd discussieerde hij al met de wijze mannen van die tijd, de schriftgeleerden en het was iemand die zijn mond niet hield als er wat aan de hand was, hij zij waar het op stond en uiteindelijke vond het volk en de politici van die tijd dat niet leuk.
Met kerstmis vieren we de geboorte van dit bijzondere kind Jezus van Nazareth.  En zoals we daarstraks al hoorden
"Het kind van de vrede dat God ons zendt, kan alleen vrede brengen als het wordt geboren in ieder van ons. Gods vrede komt naar elk mens die het kind en zijn boodschap van liefde welkom heet in zijn hart."

Dat zijn mooie woorden maar wat betekent dat nu als we het bijvoorbeeld over pesten hebben. Dat betekent dat als je gepest wordt dat je dat in ieder geval aan je Pappa of Mamma verteld of aan Opa of Oma. En dat Opa en Oma dat aan je vader  en moeder moeten vertellen. Het gaat dan natuurlijk niet om een eenmalig plagerijtje maar wel om pesten. Het betekent voor Pappa en Mamma dat ze jouw serieus moeten nemen en niet af doen met een opmerking als "Ach het gaat wel over".

Als je als kind zelf pest dan moet je je eens afvragen waarom je dat eigenlijk doet?
Stoere kinderen zijn meestal eigenlijk bange kinderen die door hun grote mond dat verbergen. Voel maar eens in je hart wat je eigenlijk aan het doen bent. En Pappa en Mamma Uw kind doet zoiets natuurlijk niet denken we altijd, in ieder geval willen we niet dat ze het doen.
Als je als jongen of meisje ziet dat er gepest word aan welke kant sta je dan?
Zou het je lukken om samen met een vriendje of vriendinnetje er iets van te zeggen of er voor te zorgen dat het niet meer gebeurd?

We vieren met kerst de geboorte van een nieuw kind, het is dus feest. Het feest kan echt feest worden als we de bedoelingen van Jezus, de intenties van Jezus in onszelf geboren laten worden. Als we allemaal kinderen van vrede worden en kinderen van liefde, als we allemaal vredestichters worden op de scholen.
Als we onze mond durven open te doen voor die kinderen die anders zijn en ook voor die kinderen die zelf een grote mond hebben omdat ze eigenlijk bang zijn. Als we als kinderen vredestichters worden in de klas en als ouders vredestichters op school.

Dan kunnen we allemaal een lichtje worden in de donkere dagen, een lichtje dat met alle andere lichtjes het veel leuker en plezieriger maken voor alle kinderen en leerkrachten en ouders.
Dat is wat met de geboorte van Jezus bedoeld is.
Dat we allemaal kinderen van God mogen zijn.

Jan van den Nieuwendijk

 

Dit stuk is overgenomen uit de OGH Nieuwsbrief #42