Aan de zuidkant van de Oude Markt, schuin tegenover de Grote Kerk, werd direct na de grote stadsbrand van 1862 een Rooms-Katholieke kerk gebouwd. Dit gebouw moest in 1931 plaatsmaken voor een nieuwe kerk, naar ontwerp van de architecten H.W. Valk en J.M. Sluymer. Zij ontwierpen een monumentale kerk in een bijzondere Oosters-Byzantijns geïnspireerde stijl. De kerk van Sint Jacobus de Meerdere werd op 29 juni 1933 door de aartsbisschop van Utrecht geopend. De R.K. Sint Jacobuskerk is een opvallende verschijning in het centrum van Enschede. De kerk heeft een basilicale plattegrond met een middenschip en twee zijbeuken. Het robuuste kerkgebouw is opgetrokken uit met de hand gevormde stenen. De asymmetrische voorgevel heeft aan beide zijden een toren van verschillende hoogte, waarop een attiek is geplaatst; een versierde verhoging van natuursteen die het puntdak aan het oog ontrekt. Langs de voorgevel is een galerij met zeven rondbogen geplaatst, met daarachter houten deuren die toegang geven tot de kerk. De gevel wordt gekenmerkt door drie grote ronde vensters. De kerk heeft twee koepels, een grote kegelvormige koepel op het middenschip en een lagere koepel op de viering.

Het byzantijns geïnspireerde interieur is nog in originele staat. Bij binnenkomst komt men in de centrale ruimte, die is gevormd door een enorm bakstenen koepelgewelf dat steunt op pijlers met spitsbogen. In de kerk staat een door Mari Andriessen gebeeldhouwde piëta met een afbeelding van Maria met het lichaam van Jezus. Links is een kapel ter nagedachtenis aan kapelaan Alfons Ariëns, die zich tussen 1886 en 1902 inzette voor de arbeidersklasse. Het glaswerk van de vensters in de voorgevel is van de Limburgse kunstenaar Charles Eyck. De cavaleriegroep van Leo Brom is een restant van het oorspronkelijke altaar, dat in 1963 werd vervangen. De torenklok dateert uit 1958.

Zie architectuurgidsenschede.