Op woensdagmorgen 25 februari j.l. mochten we in onze Ariensgedachteniskerk hoog bezoek ontvangen. De Syrisch Orthodoxe HH. Petrus en Paulusparochie, medegebruiker van ons kerkgebouw, begroette daar “ haar paus”, namelijk de Syrisch Orthodoxe Patriarch van Antiochie (Damascus, hoofdstad van Syrie), Zijne Heiligheid Ignatius Aphrem II. Dat is een hele mond vol. Maar zijn bezoek was een openbaring.

Deze patriarch – de hoogste gezagsdrager in de Syrisch Orthodoxe Kerk – heeft het charisma van Paus Franciscus, zo lijkt het wel. Hij is erg toegankelijk, gemakkelijk benaderbaar en gaat graag met jeugd en jongeren om. Hij is onlangs gekozen als opvolger van de vorige patriarch, die recent is overleden. Hij is nu ‘ on tour’ langs alle Syrisch Orthodoxe parochies in Nederland, omdat hij wil weten wat er leeft onder ‘ zijn’ mensen en wat hen bezig houdt (!). De parochianen van de Syrisch Orthodoxe parochie van HH. Petrus en Paulus had alles tot in de puntjes voorbereid. Taken waren goed verdeeld: wie doet wat: de een versiert de kerk, anderen maken het eten klaar enzovoorts. Toch had haar voorganger pastoor Constantijn er niet van kunnen slapen. Begrijpelijk, als je zulk hoog bezoek krijgt. Maar zijn zenuwen waren niet nodig. Hij schoof mij naar voren om als “ eigenaar van de kerk” (gastheer) de patriarch te begroeten. Na een feestelijke intocht volgde er een mooie, ingetogen gebedsdienst in een met jong en oud goed gevulde kerk. Het is crocusvakantie, dus dat komt met de kinderen ook mooi uit.

Als pastoor van de kerk werd ik met alle egards behandeld; ik werd uitgenodigd om op het altaarpodium plaats te nemen, naast de Syrisch Orthodoxe Aartsbisschop van Nederland Mor Polycarpus (van het klooster in Glane) en vlak bij de patriarch. Dat vond ik wel een eer. De volgende keer moet ik wel zorgen dat ik een zo’n mooie lange zwarte toog met knoopjes heb; dan loop ik ook wat dat betreft ‘ in de pas’ met de Syrisch Orthodoxe pastoors; maar de witte albe met stola die ik vlug uit de kast had gehaald volstond nu ook, daar werd helemaal geen punt van gemaakt. De taal van de gebeden verstond ik niet, maar het was allemaal wel heel netjes en devoot. Er werd onder meer gebeden voor de martelaren, ook die van de genocide in 1915 en van de christenvervolgingen, die nu, vandaag de dag, precies een eeuw later, in exact hetzelfde gebied van Syrie en Irak plaatsvinden. Kwam er toch maar een eind aan geweld en terreur en was er voor iedereen maar een “ save haven’ (veilig toevluchtsoord) !

Na de gebedsdienst konden alle aanwezigen van de patriarch een persoonlijke zegen ontvangen. Velen maakten hiervan gebruik. Afsluiting van de samenkomst was een goed verzorgde maaltijd in de grote zaal van de Ariensgedachteniskerk, waarvan bijna alle gerechten waren bereid door leden van de Syrisch Orthodoxe gemeenschap. Ook voor de Syrisch Orthodoxe christenen is de vasten inmiddels begonnen (zij hebben dit jaar dezelfde paasdatum); in de vasten eten zij geen dierlijke produkten en gebruiken zij geen boter; al het eten wordt met olijfolie bereid. Maar de tafel was goed voorzien. Evenals de patriarch heb ik (en alle anderen aanwezigen) smakelijk gegeten van de (groene) linzensoep (het vastenmaaltje van de Syrisch Orthodoxe mensen), de vis, en nog een Libanese specialiteit, die heerlijk waren klaar gemaakt.

Aan het eind van de maaltijd mocht ik de patriarch nog even toespreken. Dat kon in het Engels: deze taal beheerst de patriarch voortreffelijk. Ik heb hem bedankt voor de grote eer die hij ons ook als Katholiek Enschede gunde met zijn bezoek aan onze Ariensgedachteniskerk. Verder heb ik hem verzekerd van onze steun en ons gebed in de moeilijke situatie waarin de christenen in Syrie, Irak en ook elders zich bevinden. Zijn bezoek is een stimulans voor jong en oud. Ik sprak nog een Syrische jongeman, student. Hij was er speciaal voor uit Rotterdam gekomen. “ Ook bij ons hebben jongeren moeite met naar de kerk te gaan” , zo vertelde hij. Maar hij zelf had er een hele week ‘ vrij’ voor genomen, en voor hem waren de diensten met de patriarch “ rustgevend”. Kortom: we mogen met een goed gevoel terugkijken op het bezoek van Zijne Heiligheid Ignatius Aphrem II. We wensen hem, Aartsbisschop Polycarpus, de Syrisch Orthodoxe geestelijkheid en alle parochianen van de Syrisch Orthoxe geloofsgemeenschappen Gods zegen, vrede en alle goeds.

                             Pastoor Andre Monninkhof